Η διαφραγματοκήλη συνήθως είναι ασυμπτωματική (ιδίως οι μικρές). Αν μεγαλώσει προκαλεί συμπτώματα ίδια με της γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ-link), δηλαδή καούρα και πόνο στο στήθος. Μπορεί να συνοδεύεται επίσης από ρεψίματα, δυσκολία στην κατάποση, αίσθημα πρώιμου κορεσμού με το φαγητό ή αναιμία.

Στην περίπτωση που αυτή είναι μικρή (2-3 cm) και ασυμπτωματική δε χρειάζεται κάποια θεραπεία. Προσοχή πρέπει να δίνετε σε παχύσαρκους ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε κάποια χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διαφραγματοκήλη θα πρέπει να επιδιορθώνεται για να μην οδηγήσει στο μέλλον σε ΓΟΠ.

Στην περίπτωση μεγάλων (> 4 cm) διαφραγματοκηλών ή σε διαφραγματοκήλη με συμπτώματα, ο ασθενής έχει την επιλογή τής χειρουργικής θεραπείας.

Η χειρουργική θεραπεία αφορά την επαναφορά του στομάχου εντός της κοιλιακής χώρας και το «στένεμα» της οπής δια της οποίας επικοινωνεί ο θώρακας με την κοιλιά. Τέλος, προστίθεται μια αντιπαλινδρομική επέμβασης (συνήθως Toupet ή Nissen). LINK

Η επέμβαση πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά (με 4 μικρές τρυπούλες στο κοιλιακό τοίχωμα) και έχει διάρκεια περίπου 1 ώρα. Ο ασθενής παραμένει συνήθως στο νοσοκομείο το βράδυ του χειρουργείου και παίρνει εξιτήριο την επόμενη ημέρα. Στη συνέχεια ακολουθεί ειδική διατροφή με υγρά και πολτοποιημένα τρόφιμα για 3 εβδομάδες. Πριν το χειρουργείο σε όλες τις περιπτώσεις απαιτείται γαστροσκόπηση και σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει μελέτη κινητικότητας του οισοφάγου (μανομετρία).

Οι ασθενείς που έχουν μεγάλες διαφραγματοκήλες ή διαφραγματοκήλες που συνοδεύονται από συμπτώματα ΓΟΠ, δε θα πρέπει να αμελούν ή να καθυστερούν την αντιμετώπιση. Η διαφραγματοκήλη δεν θεραπεύεται από μόνη της. Όταν διαγνωσθεί μπορεί είτε να μείνει σταθερή ή (πιο σύνηθες) προϊόντος του χρόνου να μεγαλώσει.

Ασθενείς που πάσχουν από παραμελημένη διαφραγματοκήλη κινδυνεύουν από:

• Εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου
• Λοιμώξεις ανωτέρου αναπνευστικού
• Βρογχίτιδα
• Αναιμία
• Οισοφάγο Barrett και καρκίνο του οισοφάγου